Sinds ik dagboeken voor alle kinderen heb geschreven – ook al werd het bij elk kind steeds meer puntig – kan ik de gebeurtenissen en gevoelens van de afgelopen weken en maanden nog steeds goed begrijpen. En vergelijk ook met de gebeurtenissen van de andere zwangerschappen.
Aangezien ik hier blog als moeder en als vroedvrouw, wil ik er bij voorbaat aan toevoegen dat alle dingen die hier gerapporteerd worden over mijn zwangerschap onze zeer persoonlijke weg beschrijven, die nu en met dit kind voelt. Er zijn veel manieren om een zwangerschap te laten begeleiden. Of niet.
Als verloskundige kan ik ‘alleen’ in het algemeen alle ouders aanbevelen om voor zichzelf tot hun persoonlijke, geïnformeerde beslissing te komen over wat ze wel en niet moeten doen. Omdat er hier simpelweg geen fout of juist is. Maar nu op naar mijn verhaal:
De eerste maand van de zwangerschap is de maand waarin je eigenlijk maar een halve maand zwanger bent, afhankelijk van de eisprong, omdat het aantal weken zwangerschap begint op de eerste dag van de laatste menstruatie. En vanaf dat moment duurt het, zoals bekend, nog ongeveer twee weken – hoewel dit van vrouw tot vrouw heel individueel is – voordat de eisprong de kans geeft om überhaupt zwanger te worden.
Allesbehalve betrouwbaar
Er zijn vrouwen die al kunnen vertellen dat ze het gevoel hebben dat ze zwanger zijn geworden – op voorwaarde dat er op dat moment onbeschermde seks was. Ik behoor er niet toe. Een paar dagen voordat ik de volgende regel verwachtte, had ik echter het gevoel dat het zo zou kunnen zijn. De bloedsomloop voelt wat onstabiel aan en op de een of andere manier voelde ik me over het algemeen een beetje “vreemd”. Alle symptomen zoals hoofdpijn, een onzuivere huid of stemmingswisselingen kunnen echter ook wijzen op een op handen zijnde menstruatie. Dit is dus allesbehalve betrouwbaar.
Ook de zogenaamde vroege tests zijn allesbehalve betrouwbaar – dat zijn die zwangerschapstests die een paar dagen voor de verwachte menstruatie kunnen worden gebruikt. Met als gevolg dat ze voor heel wat vrouwen niets laten zien, ook al is er al één vrouw zwanger. Wanneer een test positief wordt, hangt af van het HCG-niveau. En de hoeveelheid en dus de detecteerbaarheid in de urine van dit zwangerschapsspecifieke hormoon is nogal variabel, vooral in het begin.
Als verloskundige zou ik willen aanraden om wat langer te wachten tot de dag van de verwachte menstruatie aanbreekt. Tot zover de theorie. Als twijfelachtig zwangere vrouw wachtte ik niet, maar deed een vroege test in de 3 + 3 week van de zwangerschap, ruim vier dagen eerder. En het gevoel heeft me eigenlijk niet bedrogen. Een tweede, nog lichtere maar duidelijk zichtbare lijn verscheen daadwerkelijk op de test. Zo zichtbaar dat zelfs Christian hem onmiddellijk herkende, aan wie ik hem natuurlijk meteen vertelde. Hij hij had toevallig een artikel gelezen over zwanger worden lukt niet.
Een enkele test is natuurlijk niet genoeg
Ook al vind ik het altijd zo leuk met anderen, de creatieve manieren die ze bedenken om het goede nieuws te verkondigen – ik kon het niet verdragen om het mijn man maar een paar uur of zelfs dagen langer niet te vertellen. We waren allebei erg blij – net als bij alle andere zwangerschappen daarvoor. Dit moment waarop je je realiseert dat er een klein mens onderweg is, is altijd bijzonder, gewoon mooi en ontroerend.
Een enkele test is natuurlijk niet genoeg en daarom zal ik de komende dagen nog een paar tests doorbrengen. Als verloskundige heb je er altijd nog een paar rondslingeren vanwege je werk. Hoewel de tweede regel elke dag donkerder wordt, koop ik uiteindelijk toch een te dure en niet-duurzame plastic test die digitaal in woorden aankondigt: “Zwanger. 2-3 weken “. Aangezien de uitslag slechts ongeveer 24 uur kan worden afgelezen, zijn deze tests geen aandenken die later aan uw kinderen worden getoond. Toch is het een beetje leuk om daar het woord ‘zwanger’ te lezen.
Daarna was ik goed met het testen en durfde ik het mijn droomverloskundige te vertellen. Ik ken haar al vele jaren en heb met haar de thuisbevalling van een dierbare vriendin kunnen begeleiden. Dus ik weet heel goed hoe ze werkt en dat dat goed zou passen bij deze zwangerschap. Daarnaast werkt ze momenteel in Duitsland, wat niet vanzelfsprekend is, want ze heeft ook lang in Londen gestudeerd en gewerkt. Aangezien onze vakantie en vele professionele afspraken nog voor de boeg liggen, regelen we over ongeveer acht weken een eerste afspraak. Mocht er van tevoren iets gebeuren, dan kan ik natuurlijk altijd contact met u opnemen.
Een enkele test is natuurlijk niet genoeg
Aangezien we in de 12e week van de zwangerschap al een kind moesten laten gaan, weet ik helaas maar al te goed dat preventieve maatregelen of diverse echo-afspraken uiteindelijk niet kunnen voorkomen dat zoiets gebeurt. Daarom was het op dit moment voor mij het belangrijkst om gewoon mijn lichaam te vertrouwen. En dat doe ik persoonlijk beter als er niet te veel invloed van buitenaf op mij binnenstroomt.
Wat ik nodig had of niet nodig had, was voor mij tijdens elke zwangerschap een beetje anders. Maar over het algemeen heb ik altijd goed naar mijn gevoel geluisterd. En het onderbuikgevoel was goed. Bovendien kondigde een plotselinge afkeer van bananenijs met kamutvlokken, mijn favoriete ontbijt destijds, met enige zekerheid aan dat ik waarschijnlijk niet lang zou hoeven wachten op de misselijkheid die ik bij alle zwangerschappen ken.
Met een verloskundige, de eerste veranderingen in eetgedrag en veel goede hoop ging ik door tot in de tweede maand van mijn zwangerschap.
De zorgverzekering
Vanzelfsprekend is de normale zorg gedekt in de basis zorgverzekering.
Voor de extra zorg is er een aanvullende zorgverzekering zwangerschap. Het is dan ook aan te bevelken deze op tijd af te sluiten.